қояншарық

ет. жерг. Шыдау, төзу, төтеп беру. - Әзірге қ о я н ш а р ы қ, қара жамылған ауылды осындай ақ қар, көк мұзда қайда қуамыз, - деді (Қ.Сәрсекеев, Қызыл жалау, 2, 4). – Ештеңе етпейді, бір күн қ о я н ш а р ы қ, құрдасыңның орнына жатып кет (Бұл да, 141).